بررسی روشهای مختلف debonding بر ابعاد براکتهای ارتودنسی

هدف: هدف از این تحقیق تعیین اثر سه روش مختلف debonding بر بیس و ابعاد wing های براکتهای فلزی سه شرکت معتبر تولید کننده براکت میباشد.مواد و روشها: تحقیق به روش تجربی صورت گرفت. تعداد 108 براکت استاندارد edgewise، با slot 0.022 اینچ، بطور مساوی از سه شرکت (ao) american orthodontics ، 3m unitek و dentaurum بر روی دندانهای پرمولر بالا و پایین که به جهت درمان ارتودنسی extract شده بودند، در گچ استون قرار داده شدند. در slot نیمی از براکتها وایر روند 018/0 (به جهت ایجاد تشابه با مراحل پایانی درمان ارتودنسی) بوسیله elastomeric module قرار داده شد. دندانها در آب 37 درجه سانتیگراد قرار داده شده و پس از 48 ساعت با سه روش جداسازی، براکتها در جهت مزیودیستالی، در جهت اکلوزوجینجیوالی و با اعمال نیرو بر یک wing از دندانها جدا گردیدند. برای اندازه گیری ابعاد براکتها قبل و بعد از جداسازی از استریومیکروسکوپ olympus با بزرگنمایی 20 × و نرم افزار adobe photoshop کمک گرفته شد. تغییرات براکتها بطور ماکروسکوپیک و میکروسکوپیک (عرض slot، عمق slot و عرض براکت) مورد بررسی قرار گرفتند. داده های بدست آمده با استفاده از آنالیز واریانس multifactorial مورد قضاوت قرار گرفتند. در صورت مشاهده اختلاف آزمون lsd انجام شد.یافته ها: روش جدا کردن براکت از ناحیه بیس برای براکتهای مش دار شرکتهای ao و dentaurum نسبتا آسیب زا بوده (21%) و تغییرات ایجاد شده در بیس، با چشم غیر مسلح قابل تشخیص بودند. میانگین عرض slot براکتها پس از جدا کردن از لحاظ کلینیکی افزایش قابل ملاحظه ای پیدا نکرد. در این میان براکتهای شرکت dentaurum از دو شرکت دیگر بیشتر دچار تغییر شدند (p<0.01). البته این تغییرات همراه با افزایش عرض slot طی recycling باعث کاهش در torque موثر براکتها (بین 14-0 درجه) خواهد شد. میانگین عرض براکتها نیز از نظر کلینیکی به میزان غیر قابل ملاحظه ای پس از جداسازی، کاهش یافته و این کاهش در براکتهای شرکت dentaurum از دو شرکت دیگر بیشتر بوده (p < 0.01). بعلاوه روشهای جداسازی نیز در این مورد بر تنوع براکتها اثر داشته (p < 0.001) بطوریکه براکتهای شرکت dentaurum با روش جداسازی اکلوزوجینجیوالی بیشترین کاهش را در عرض خود نشان دادند. وجود سیم 018/0 اینچ روند در slot براکتها هنگام جداسازی نیز تاثیری بر تغییرات ایجاد شده در ابعاد براکت در هیچیک از شرکتها و روشهای جداسازی مختلف نداشت.نتیجه گیری: برای براکتهای مش دار شرکتهای ao و dentaurum روشهای جداسازی براکت از wing مناسبتر بوده و در این میان روش اعمال نیروی 45 درجه در جهت اکلوزوجینجیوالی با تکیه بر سطح اکلوزالی دندان بهترین روش میباشد. برای براکتهای integral شرکت 3m unitek روش جدا کردن براکت از بیس مطمئن ترین روش میباشد. در ضمن استفاده از پلایر lodi نیز برای براکتهای هر سه شرکت روش بسیار مناسبی میباشد.